oude meuk

Theaterfestival 1999

Stomme Vragen

Vandaag was de dag van "zijn jullie de CJP-jury?". Het werd wel 10 keer gevraagd, door mensen naast ons in het publiek, door mensen van het festival die we nog niet hadden ontmoet, door journalisten. En eigenlijk zijn we dus niet eens de CJP-jury, maar dat leg ik dan meestal maar niet uit.

De dag begon met koffie in de Smoeshaan, en een radio-interview. Het interview bleek live op het Radio 1 Journaal te zijn, ik had eerst begrepen dat het later zou worden uitgezonden, dus had ik niemand (zoals mijn ouders) gewaarschuwd. Het interview ging erg rap, de microfoon schoot heen en weer tussen de journalist en ons vijven. Ik heb geen flauw idee hoe al die verschillende stemmen op de radio overkomen, maar daar had die man waarschijnlijk meer verstand van.

Het was leuk, ontspannen en wie weet informatief. Gelukkig kwam de geijkte vraag waarom geen 'Wilhelmina' op het festival niet meer langs, hoewel hij hem aanvankelijk wel had willen stellen. Wat word ik moe van mensen die dat vragen. Waar hebben we het over? Bij het Theaterfestival is al jaren en jaren geleden besloten zich te richten op de vernieuwende voorstellingen, wat dan weer spraakmakend genoemd wordt, en elk jaar vragen journalisten zich af waarom de degelijke conventionele voorstellingen er niet in staan. Het lijkt soms werkelijk of er niet over vragen wordt nagedacht.

Vraag dan waarom de keuze op 'Iets op Bach' is gevallen, en niet op 'Quartett' van Rosas/STAN. Bovendien hebben wij als jury ook nix te maken met de selectie van de 10 voorstellingen, dus waarom een bepaalde voorstelling niet in de selectie zit weet ik ook niet.

Vandaag Hollandia-dag. Het gerucht gaat dat Rick van der Ploeg aan de staartjes van een medejurylid trok 's middags, maar dat is niet geheel bevestigd. Hij en Van Boxtel zag ik 's avonds wel, maar ik heb ze 's middags niet gespot. Wel grappig hoe verschillend de twee jonge staatslieden rondlopen: Van Boxtel in pak, Van der Ploeg in een Lowlands T-shirt (editie '99).

Na de avondvoorstelling (wat is het Nieuwe de la Mar toch een benauwde zaal!) ook eens een nabespreking gevolgd. Eigenlijk zouden beide Hollandiavoorstellingen worden besproken, maar 'Ongebluste Kalk' was blijkbaar in 3 minuten uitnabesproken.

Goed om te zien hoe acteurs het publiek toespreken als ze geen rol hebben: Bert Luppes verheft zijn stem zodanig dat hij geen microfoon meer nodig heeft, en krijgt de hele foyer stil; Fedja van Hut praat laag en zacht in de microfoon, en wil het liefst helemaal niet nabespreken, geloof ik.

Maandag zou de Trouw een stuk aan ons gewijd hebben. Ik ben benieuwd of we het een beetje met de aan ons toegeschreven uitspraken eens zijn.

Lodewijk Reijs (6/9/99)