oude meuk

Theaterfestival 1999

Het Feest is Begonnen

Het feest is begonnen. Op donderdagochtend verzamelden beide jury's (de erejury en de CJP-trofee-jury) op de burelen van het Theaterfestival, om van daaruit naar Brussel te vertrekken voor de eerste voorstelling. Die 2 verschillende jury's gaan nog leuke spraakverwarringen opleveren: de CJP-jury bestaat namelijk niet uit CJP'ers, de Erejury wel. Tsja.
Het was ook de eerste keer dat ik de andere juryleden ontmoette.

Na wat koffie en het uitdelen van een tas vol informatie en een stapel consumptiebonnen (natuurlijk alleen te besteden in de Smoeshaan en Cafecox) brak het grote wachten aan. We moesten allemaal officieel op de foto, en 2 juryleden moesten nog worden geïnterviewd, door de Trouw (ik was zelf al 2 dagen eerder aan bod gekomen). Met name door dat interview duurde het allemaal nogal lang: om 12.00 uur was iedereen op de Herengracht verzameld, en we vertrokken uiteindelijk pas 13.45 uur. Twee mensen van CJP (Jos Schuring himself, en Martin, die ook bij CJP werkt) reden ons erheen.

We hebben het door het wat verlate vertrek niet meer gehaald om nog iets van Brussel te bekijken (Warhol!): na aankomst even op een terasje gezeten, daarna eten in de Koningsstraat, en op naar het Kaaitheater.

Daar was eigenlijk de grootste verassing van de dag: er bleken geen kaartjes te zijn gereserveerd voor ons, en de voorstelling was uitverkocht. Wel konden we nog trapplaatsen krijgen. Jos is toen maar Belgisch geld gaan halen, zodat we inderdaad vanaf de trap het geheel konden bekijken. Naar Amsterdam bellen werd nog even voorgesteld, maar had eigenlijk weinig zin: los van de vraag of we Arthur wel konden bereiken, kon hij ook weinig aan een uitverkochte zaal doen.

Uiteindelijk viel het mee: ik weet niet of er gewoon meer stoelen waren dan op was gerekend, of dat er opvallend veel mensen niet waren komen opdagen, maar we hebben gewoon gezeten op echte stoelen.

Ik geloof ook dat die hele jury in België niet zo speelt: ik zag op de theaterfestival-site dat de erejury de afgelopen jaren altijd uit Nederlanders heeft bestaan, nooit Belgen. In ieder geval was het wel een slordig begin van het festival.

Veel van het Festival zelf hebben we dan eigenlijk ook niet meegemaakt, na de voorstelling vertrokken we vrijwel direct weer naar Nederland. Alleen in de auto kon er daardoor wat worden nagepraat (met gemengde jury's, half Ere, half Trofee). De State of the Union van Lubbers las ik vandaag vluchtig in een krant. Maar goed, van nu af aan zitten we elke avond in Amsterdam, en kunnen we vanaf Smoeshaan of Cox goed bekijken hoe de theaterwereld aan ons langstrekt. Hopelijk gebeurt er dan wat meer om over te schrijven, het verslag van vandaag voelde toch een beetje als "lief dagboek".

Lodewijk Reijs (4/9/99)