De jury van Het Theaterfestival heeft na een heleboel vergaderingen voor tien 'gewone' voorstellingen en vijf jeugdvoorstellingen gekozen. Uit het juryrapport blijkt dat de jury het maar een stom seizoen vond: braaf, verlamd en vol herhalingen. Maar wat vonden de Minirecensenten van de voorstellingen die ze uiteindelijk wel selecteerden? Een vergelijking.
'Alles', Het Syndicaat
uit de minirecensies:
"Een nieuwe manier om naar de wereld te kijken; een poging om vat te krijgen op het menselijk handelen. Je komt gelouterd naar buiten.
Hulde dus."
uit het juryrapport:
"'Alles' kan gezien worden als het misschien wel gaafste resultaat van Syndicaats- inspanning tot nu toe. De tekst van Esther Gerritsen biedt een intelligente en geestige taalexercitie op de vierkante millimeter over het menselijk onvermogen."
uit de minirecensies:
"Het werd voor mij niet meer dan 'dat het eens gezegd werd'. In het spel onbegrijpelijk gefreubel en rare schapen- en andere loopjes over het toneel. En ik versta dat platte Vlaams echt niet."
uit het juryrapport:
"Het resultaat is een ongelooflijk krachtige productie. Als een stilte die onmerkbaar zich in je oor nestelt en daar langzaam overgaat in een ondraaglijke schreeuw. Een productie over kwetsuren in een adembenemend kwetsbare vorm."
'De ingebeelde ziekte', Wederzijds, Gnaffel
uit de minirecensies:
"Maar er was des te meer ontzag voor de poppen waardoor Mathieu Gthschmidt zich met alle liefde laat wegspelen."
uit het juryrapport:
"Het is niet waarschijnlijk dat dit klassieke zeventiende-eeuwse blijspel ooit eerder zo smerig is geënsceneerd. Zelfs voor een jeugdig en dus vaak poep- en piesbelust publiek zagen wij nog niet zulke onbeschaamde vuiligheid."
uit de minirecensies:
"Heerlijk ensmeblespel, fenomenaal taalgebruik waar zelfs Tom Lanoye steil van achterover valt en dikke lol, enorm veel lol."
"Ik wil die tekst hebben! Gespeeld in zalig fysiek spel met down-to-earth humor. En ondanks al deze acteerhoteldebotel komt de hardheid, leegte, ontroering en goedheid van de mensen van het Ierse eiland Inishmaan goed aan."
"Hij staat (volledig terecht!!!) op het theaterfestival"
uit het juryrapport:
"Het zijn telkens bijzonder kleurrijke taalcreaties, vaak schunnig en plat, altijd plastisch en erg komiek. Ze worden afgevuurd aan een duizelingwekkend tempo, de acteurs spreken dit opperlands namelijk alsof ze er mee geboren zijn, waardoor veel je ontsnapt, maar voldoende daarvan blijft toch aan je oren plakken om je dronken te maken van taalgenot."
'Gen', ZT Hollandia
uit de minirecensies:
"De tekst is mooi - over de mens die maar afhankelijk is van zijn emoties/verlangen/seksuele lust."
uit het juryrapport:
"Het is een bijzonder sensitieve vorm van acteren die de acteurs van ZTHollandia perfect beheersen. Het is een genot hen zo van dichtbij te kunnen bezig zien."
''Images of Affection', Jan Lauwers, Needcompany
uit de minirecensies:
"Theater, muziek, dans; al wat je wil. Dit alles in een goeddoordachte regie/choreografie en je hebt een meer dan genietbare voorstelling."
uit het juryrapport:
"'Images of Affection' is ongegeneerd hip... Het is de kracht van deze dansante theatervoorstelling dat daar toch een onderhoudend spektakel van wordt gemaakt."
'L. King of Pain', Het Toneelhuis
uit de minirecensies:
"Ik heb nog nooit de waanzin zo indrukwekkend op het toneel gezien."
uit het juryrapport:
"Het belangwekkende aan deze produktie ligt sowieso meer in zijn logge sprakeloosheid, zijn indrukwekkende acteervermogen en de pijnlijke beeldkracht."
'Ola Pola Potloodgat', Bronks
uit de minirecensies:
"Het begint verwarrend, met een chaotisch verteld kinderverhaal, maar aan het eind breit Platel alle lijntjes mooi aan elkaar. Verder heeft het niet zoveel om het lijf, maar wat wil je van een voorstelling voor kleuters."
"Hier wordt ik dus gewoon heel blij van. En dan kan het me niks schelen of de dramaturgie helder was, het spel inlevend, het decor inzicht biedend in de psychologie van de personages of de keuzes van de regisseur. Gewoon lekker kijken en klaar."
uit het juryrapport:
"Dit met voeten treden van theaterwetten en -conventies geeft het gevoel dat zoiets ook mogelijk moet zijn met de regels die buiten het theater gelden, waardoor je vol goede moed het echte leven weer instapt."
'Over wat is en wat waar is', Artemis
uit de minirecensies:
"Ook niet echt een pluim voor de vertolkingen. een gewei voor de enkele keer dat er een glimlach opkwam."
"De Belgische kinderziel leek me iets te teer voor dit geweld, vooral voor hun ouders eigenlijk."
uit het juryrapport:
"Eerder een provocerend statement af dan een toneelstuk...Zelfs Rümke en zijn door de wol geverfde jeugtheateracteurs weten niet helemaal hoe ze deze uit de hand gelopen grap theatraal nog enigszins van de grond moeten krijgen. Met feestkrullen en geperst in dirndl-jurk stort Manon Nieuweboer zich vol overgave en in haast niet te volgen tempo op een hilarisch rondje publieksbeschimping."
'Peer', Laika
uit de minirecensies:
"Voor kinderen vanaf 4 en ouder. Ik voelde mij in ieder geval aangesproken. Een soort van Wallace en Grommit in een ronddraaiend huisje. Miniem plotje, maar met veel liefde voor detail en het vak. Een snoepje."
uit het juryrapport: "De hilarische achtervolgingen op het met klapperende deuren voortjagende draaitoneel bieden kleuters ruimschoots de gelegenheid om hun van nature aanwezige 'kijk-uit-achter-je'-gevoelens te uiten. De timing is uitgekiend en de twee acteurs wijden zich met precisie aan hun voornamelijk fysiek ingevulde rollen. Met name Gert Jochems buit het gegeven van zijn lange, haast niet in het decor passende lijf met grote overtuiging uit. Maar ook al zijn de maaksters zich zichtbaar bewust van de specifieke kenmerken en verlangens van hun publiek, op de hurken gaan zij nergens, zoals onder andere blijkt uit het slot."
'vandeneedevandeschrijvervandekoningendiderot', tg. Stan, De Koe, Discordia
uit de minirecensies:
"Verplichte kost"
"Nog nooit zo gelachen in het theater!"
"Slapstickvoorstelling van ongeëvenaard niveau. Hier wordt weer duidelijk wat er zo bijzonder is aan Discordia, dat ze meer dan welke groep ook de theatergeschiedenis uitdragen en weer tot leven brengen. Dit gecombineerd met de in mijn ogen meer publieksgerichte stijl van Stan en het vooral van De Schrijver hilarische toneelspel levert een prachtige voorstelling op, theaterfestivalwaardig, als je het mij vraagt.
uit het juryrapport:
"Sommige scenes waren pure slapstick. Een les in toneelspelen was dit. Puur vakmanschap! Wat een timing, wat een beheersing. een voorstelling die millimeter voor millimeter uit de bocht vliegt."
'Truus en Connie', Zuidelijk Toneel Hollandia
uit de minirecensies:
"Johan Simons is de guru van het Nederlands toneel aan het worden!"
"Geweldig spel van Elsie de Brauw en Chris Nietvelt!"
uit het juryrapport:
"Knap omzeilen de tekstschrijvers de clichés van de boerenstiel. 'Truus en Connie' haalt materiaal uit de directe maatschappelijke omgeving en demonstreert wat theater daarmee kan aanvangen. Direct , een beetje rauw van de lever, maar precies daardoor ook onweerstaanbaar."
''Vive l'Afrique', Action Malaise
uit de minirecensies:
"Verhaal en acteren is duidelijk en goed, maar het wordt me niet helemaal duidelijk wat hun persoonlijke betrokkenheid is met dit onderwerp, daardoor bleef het wat anecdotisch."
uit het juryrapport:
"Deze absolute lowbudget productie laat zien wat de theatrale verbeelding vermag. Het spelplezier van deze twee acteurs, hun ongeloooflijke scenische présence, het spelen op de rand van de vertelling en de vertoning, geeft deze productie de nodige allure. Ze geeft je een stomp in de maag en je moet hard lachen"
'Yasser', Toneelschuur Producties
uit de minirecensies:
"Sabri is een goed ongeleid projectiel, heeft spannende tenen en is geen moment saai. Voorstelling is op geen enkele manier politiek."
"De tekst en de theatrale situatie zijn in het eerste half uur nogal een tour de force, maar als het perspectief wat coherenter wordt, en je meekijkt door de ogen van een klein jongetje dat samen met z'n vriendjes de arabische liga naspeelt dan krijgt de voorstelling vleugels. En wordt je op meeslepende wijze gedwongen in ieder geval even stil te staan bij de wereld van de immigrant."
uit het juryrapport:
"De produkctie 'Yasser' toont op een overtuigende manier aan hoe het theater van vandaag om kan gaan met politieke actualiteit. Uptempo acteren geeft een enorme vaart aan de productie. De voorstelling draagt de grote woede van een onderdrukt volk, maar maakt in eenzelfde gebaar de vredestekens waarmee die woede kan overwonnen worden"
'Zwanenmeer', Zuidelijk Toneel Hollandia
uit de minirecensies:
"Je ervaart diepte bij deze grijze mensen die in ons dagelijks leven vaak niet verder komen dan het stempel 'oud'.
Maar toch, het geheel viel tegen. Te weinig, te knullig en teveel schmieren."
uit het juryrapport:
"Er is dus een voortdurende spanning in de opvoering die aarzelt tussen een concrete alledaagsheid en een clichématige reflectie. Daarom stijgt deze produktie ook uit boven het loutere socio-culturele project. 'Zwanenmeer' is tegelijkertijd ontzettend naïef en bijzonder intelligent theater"
