Audience van Ontroerend Goed is ervaringstheater waarbij het publiek op een zodanig extreme (volgens sommigen te extreme) manier wordt gemanipuleerd dat het voor niemand mogelijk is om geen standpunt in te nemen. Op het podium een scherm en een camera. Gericht op ons. Soms zoomt de camera in op een individu, dan weer maakt die van ons, of we nou willen of niet, een groep. En voortdurend zien we onszelf op het grote scherm voor ons.

Dit is wat je zou kunnen ervaren: Wat gebeurt er met je als je deel wordt van een groep? Op welk moment heb je de mogelijkheid voorbij laten gaan om nog als jezelf, als individu, te reageren? Wat doe je als de groep wordt meegesleept of als iemand uit de groep onder druk wordt gezet? Hoe rechtvaardig je je keuze om daarin wel of niet mee te gaan of om wel iets of juist niets te doen? Hoe verantwoord je het voor jezelf dat je niet ingrijpt als je vind dat iemand (een vrouw op de eerste rij) te grof wordt beledigd. Waarom doe je niets terwijl je wel vind dat het te ver gaat? Door jezelf, zoals ik, te blijven voorhouden dat het theater is? Doet dat er dan toe?

In augustus was deze controversiële maar fenomenale voorstelling te zien op het festival in Edinburgh. De recensies in de Britse pers waren over het algemeen lovend. Gelukkig las ik ze pas nadat ik de voorstelling al had gezien, want ze geven wel bijna allemaal teveel weg. Vooral de meest beladen scène, waarbij het publiek eerst wordt geprovoceerd en dan heel geraffineerd uit elkaar wordt gespeeld, is in nogal wat recensies uitvoerig bediscussieerd. Audience was helaas maar één keer in Nederland te zien, op het festival Jonge Harten in Groningen. Je kunt er binnenkort nog wel naartoe in Londen, de hele maand december in het Soho Theatre.

Omdat ik niet de illusie heb dat ik het zelf beter onder woorden kan brengen een paar citaten uit die Britse recensies:
‘This production will effect you on a really personal level.’
‘A truly disturbing exploration of what happens to us when we become part of a crowd, and suspend (however briefly) our right to act and think for ourselves.’
‘Whatever choices you make, you will be left feeling manipulated and unsettled by the experience. And, I’m sure, deeply divided about whether this is a good or a bad thing.’
‘You may not enjoy it, but I’m not sure you’ll regret it either.’