Raar echtpaar op haast uitgestorven eiland. Gast arriveert. Schudt het huwelijk op. En dan? Aardige lunch, goed gespeeld vooral door Lies Visschedijk. Tekst van Droog Brood-cabaretier.

Men neme het verzameld theaterwerk van Alex van Warmerdam en alle uitgeschreven Jiskefet sketches en koke er soep van.

Mooie monoloog, fijne acteur en eindelijk allochtoon theater waar ook ik me in kan herkennen. Maar dat decor is volkomen overbodig en dat lichtontwerp moet echt weggegooid!

Allochtoon theater zoals ik dat graag zie: vol oprechte verbazing over Nederland en vooral niet gehinderd door politieke correctheid.

‘Let niet op de details. We hebben haast.’ Is er een mooier motto om de jaren ‘90 mee af te sluiten?

Ik heb de eerste Bas en Elze niet gezien en dat vind ik jammer. Ik hoop dat ze nog veel avonturen beleven, zo via het vagevuur naar de hemel. Lekker incrowd en razend goed gespeeld.

Broodjes Brie nog maar nauwelijks weggewerkt of de Paloni-zaal zat al vol met een minister van Cultuur, een Wim T.

‘De hit van vorig seizoen’ juichen de advertenties je vrolijk toe. Klopt, ik kwam er toen niet in. Dan maar in de GROTE ZAAL.

Herkenbaar uit de kroeg en herkenbaar Shakespeare. Mooie beelden en zinvol gelul. Maar weinig theatermakers durven. Ola Mafaalani gelukkig wel. In het spel iets te veel spel.

Mijn hemel, wat gebeurt er met me. zo divers en zo aangrijpend en herkenbaar. schuiven op alle fronten. verschrikkelijk goed acteren. verschrikkelijk goed gemonteerd. in een woord TOP.